6 Kasım 2014 Perşembe

KİTAP YAZMAYA NİYET ETTİM





Bazen düşünüyorum da kendimi bildim bileli en çok özendiğim insanlar yazarlardı. Lisede Erdal Öz'e platonik bir aşk duyuyordum. Yazılarımı adama zorla okutmuş  her imza gününe gitmiş hatta o ve kitaplarıyla ilgili dönem ödevleri yapmıştım. Zamanla bu hayalimden uzaklaştım. Zira anlatacak bir hikayem olmadığını düşünüyordum
DerKen 3 yıl önce yazmaya başladım. Neyi? derseniz kilo verme hikayemden yola çıkarak hayatımı. Bir insanın hayatını anlatması için illâ çok hareketli bir yaşamın son demlerinde olması mı gerekiyor inanın bilmiyorum. Şu an 35 yaşındayım ve bu güne kadar olan biten ne varsa yazıyorum. Komik bir şey ortaya çıkmaya başladı. Birçok kişi "Bu kadar açık etmeseydin", "Yok canım abartıyorsun" diyecek biliyorum...
Ne zaman çıkar? inanın bir fikrim yok. Şimdilik kendime her gün 10 sayfa yazma zorunluluğu koydum. Bölük pörçük olsa da devam ediyorum. 100 sayfaya ulaşsın ondan sonra belirlediğim kurbanlara okutup fikirlerini alacağım. Öyle kalın bir kitap beklemeyin benden, sabırsız insanım. Bir an önce sizlere ulaşsın birlikte eğlenelim istiyorum.

Bu arada kitap yazarken karizmatik falan gözükmüyormuş insan. Fotoğraftan da anlayacağınız üzere pembe ponponlu terliklerimleyim. İlham kaynağım onlar, şimdilik!

2 yorum:

  1. Kurbanlar çok iyi laf olmuş ��

    YanıtlaSil
  2. Hayırlısı olsun kardeşim. Her zaman söylüyorum hayatta yapmayı isteyipte yapamadığım hiç bir şey kalmamalı. Yarınımızın garantisi yok. İçimizde kalmasın

    YanıtlaSil