ANNE FRANK BANA GÜÇ VER

Bence dünyanın cevaplaması en zor sorularından biri şu : "Sizce iyi bir insan mısınız?" ...Biliyorum, aklınızdan otomatik olarak "evet" cevabı geçiyor. Hatta bazılarınız soruyu okur okumaz farkında olmadan yüksek sesle söylediler bile...

Peki, işin aslı gerçekten öyle mi? Bir düşünelim...

Mesela benim "dünyanın en iyi kalpli insanı" olmak gibi bir iddiam hiç olmadı. O yüzden cevabım "Yüzde 50, 50". Bazen iyi, bazen de sırf insan olduğum yani bünyemde bazı zaafları ister istemez barındırdığım için "kötü"...

Keşke herkes dürüstçe cevaplasa bu soruyu. Sevimli bir yüz ifadesiyle söylenen "Tek suçum iyi kalpli olmak" cümlesinin son kullanma tarihi geçti haberiniz olsun.

Anne Frank'ın sevdiğim bir lafı var: "Herşeye rağmen inanıyorum ki insanların kalplerin de iyilik var " der. 2'inci Dünya Savaşı'nda hayatını toplama kampında kaybetmiş birinin bunu söylemiş olması tokat gibi çarpıyor yüzünüze değil mi? Lisede günlüğünü defalarca okuduğum, yıllar sonra Amsterdam'da müzeye dönüştürülen evini ziyaret ettiğim güzel ruh. Bu cümleyi iyi ki söylemişsin zira şu aralar bir tek ona tutunabiliyorum.

Anne Frank! Bana güç ver çünkü artık kötü biri olmaya başlıyorum. Sırf maddi (illa banknot şeklinde olmasına gerek yok) çıkarları için ahlaksızlıklara susanları, bulundukları sözüm ona onları önemli kılan 'sosyal etiketlerinden' olmamak için bu düzenin içinde "samimiyet"in ezilip gitmesine göz yumanları affedemiyorum.


"Oysa affetmek özgürlüktür" öyle değil mi?